Op de website van museum Arken las ik donderdagavond dat er -7 augustus- een openluchtvoorstelling was van Così fan tutte. Het zou mooi weer blijven, dus een uitgelezen kans. Ik koppelde de voorstelling aan het museum, dat met diverse waterpartijen aan de Øresund ligt, en nadat we ’s morgens nog kaartjes bemachtigd hadden voor de voorstelling, pakten we om kwart over vijf de trein naar Ishøj, pakweg 25 km hiervandaan. We fietsten naar de kust, maar konden bij Arken geen spoor van drukte van de opera vinden. Terwijl ik toch echt had gelezen dat het terrein al om vijf uur open was en dat Meyers -een fijne Kopenhaagse bakker- er smørrebrod zou verkopen. Rudi toverde de ticketprintjes uit zijn broekzak en de voorstelling bleek helemaal niet bij het museum Arken te zijn. Gelukkig is er dan Google Maps. De opera bleek een kleine 20 kilometer verderop uitgevoerd te worden…….

Het was zes uur en dus fietsten we door het Deense landschap met uitgestrekte koren- en graanvelden naar Hedeland. Onderweg neergestreken in de tuin van een oude school om de eigen meegenomen etenswaren (we waren te laat om het bij Meyers te bestellen) te nuttigen en om half acht reden we het openluchttheater binnen. We waren bijna in Roskilde. 🙂

Een groen Verona aan de rand van wat ooit een zandwinningsgebied was. Così fan tutte was niet spectaculair, maar misschien zijn we toch niet zo van de opera. De setting was dat wel, de avond viel prachtig en was zoel. Bijzonder was het moment dat er een groep vogels dwars door het toneelbeeld vloog.

We kwamen ook nog thuis, vijf kilometer verderop was een station, waar om vijf voor twaalf zelfs nog een trein stopte, en ons met fietsen en al naar København Hovedbanegård bracht.