Een mooie dag. Leiden maakt zich op voor 3 oktober. Fietsend langs de Haarlemmertrekvaart zie ik een grote groep mensen bij de groenteman op de Maredijk uien schoonmaken en penen dunschillen. De kermis is in opbouw en zet het doorgaande verkeer vast. Over twee dagen is de stad in feeststemming. Ik was op weg naar een huisexpositie van Heike Linemann en Johan ter Horst. Heike (www.heikelinemann.com) maakt kleurrijke schilderijen en de beelden van Johan passen daar prachtig bij. Kleur, zonlicht en aardige mensen; een goed begin van de dag. In het Wevershuis was het rustig vandaag. Maartje, de stagiaire van Doortje kwam langs en was een leuke bezoeker. Van de Adana kwam de 12e kaart.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Vanmiddag was het rustig in het Wevershuis. De zichzelf aangekondigde dames van woensdag verschenen, waren geïnteresseerd maar ook weer snel verdwenen. Het nieuwe zetseltje zat eigenlijk ook snel in elkaar. Het drukken vergde meer moeite, het maken van het boekje voor het Scaligerinstituut en vooral het geslinger aan de proefpers, waarschijnlijk in combinatie met het dagelijks drukken op de Adana, heeft geresulteerd in een pijnlijke schouder. Vanavond moet er maar een warme pittenzak op. In de voorkamer werd geweven en de ketting was bijna op, dus de twaalf theedoeken, bijna klaar. Vlak voor ik wegging kwamen ze van het getouw.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Daarna vlug naar de UB waar de achtdelige editie van Scaligers brieven aan het Nederlandse publiek getoond werd. Dirk van Miert verhaalde over het grote project waar op z’n minst twaalf manjaren in zijn gaan zitten. Prachtige stapel bloedrode (zo rood als Scaligers mantel) kloeke boeken. Mijn drukwerkje, met de rede van professor Mout, vond gretig aftrek en dat is natuurlijk een prettig gevoel. Vrolijk naar huis gefietst!