De eerste honderd dagen waren gevuld met het verwerven van de juiste papieren, werken, fietsen, en onregelmatige werkwoorden. We kregen een beeld van het stukje Europa dat Denemarken heet. Denemarken met strak wapperende vlaggen -want veel wind-, met veel fietsers -, die je bestraffend toespreken als je niet stopt voor oranje of als je niet helemaal correct voorgesorteerd staat voor het stoplicht-. Denemarken met z’n onmogelijke taaltje en vriendelijke, afstandelijke mensen. Iedereen bij z’n voornaam. Bijna geen stopdassen en geen nette pakken. Korte broeken (jongens) bij het eerste glimpje zon en een temperatuur boven de 3 graden Celsius.

Heel veel kinderwagens met jonge vaders, veel plassen en kaplaarzen, veel kinderopvang. Een georganiseerd leven; van een half jaar af naar de Vuggestue, van 3 tot 6 jaar naar de Børnehavn en daarna lang naar school en studeren met een vette studiebeurs (800 €).

Een land van zekerheid, tweeverdieners en goedbetaalde banen; meer dan dertig procent van de beroepsbevolking werkt voor het uitgebreide staatsapparaat. Vrije gezondheidszorg, vrij en gratis onderwijs, veel kantines (lunch van 11.30 – 12.30 uur). Om vijf uur zijn de kantoren donker en dicht, dan haal je je kinderen van de opvang of heb je een vrije tijdsafspraak. Het land met de meeste verenigingen.

Het land van buitenspelen voor groot en klein. Het park is van iedereen, de beachvolleybalclub speelt z’n wedstrijdje naast de kinderen op het springkussen. De grasmat in het park wordt elke week opnieuw voorzien van witte strepen, dan kan je op een ‘eigen’ veldje je voetbalwedstrijdje spelen. En het land van joggers, alleen of in een clubje of achter de buggy. Het land waar de buitenbank bezet is zodra de zon schijnt en de barrista’s met hun koffie naar het park komen.….

Nee, we zijn niet lyrisch, daar is het nog te koud voor. Jammer genoeg nog geen rokjesdag hier. met gemiddeld vier graden lager dan in Nederland laat het voorjaar nog op zich wachten, maar het zit in de lucht. Vandaag hebben we het geroken!

Onder de uitbundig bloeiende Japanse Kersen op het kerkhof van de Bispebjerg waren de picknickkleden al uitgerold. De  Denen vieren het begin van de lente.