Het bijhouden van een blog vergt discipline die niet altijd aanwezig is. Ik liet op 2 november voor het laatst iets van me horen. Ruim een maand verder… Op 17 november overleed mijn buurman David Bonnet, de man van de haiku’s en de schilder. Ik zal zijn eigen wijze kijk op het leven missen. En het geluid van een driftig roerend lepeltje in de mok met koffie als hij zomers bij zijn open raam wel drie minuten lang zat te roeren. Of zijn stem in de tuin als hij een van de katten wegjoeg: ‘ga weg jij lelijk ding, je jaagt alle vogeltjes de tuin uit’. Maar 89 worden is een respectabele leeftijd en dan vertrekken in je slaap, wat wil je nog meer. Na een mooie kerkdienst is hij op een onstuimige novemberdag begraven onder een boom op het oudste gedeelte van Rijnhof.
Op 30 november vond Mooi Marginaal plaats in Haarlem. Het is de uitverkiezing van de mooiste marginale uitgaven van 2010 en 2011. Mijn twee inzendingen hebben beide een plek gekregen; dichters van het laatste oordeel, gemaakt voor de Lakenhal en de twee raven gemaakt met Saskia Masselink en Thijs Weststrate.
Nu in december er nog even tegenaan. Denken over de nieuwjaars/koppermaandaggroet. Op 15 en 16 december de haiku-prenten exposeren in Galerie Diana Lepelaar op de Haagweg in Leiden en samen met Onno Blom een boekje maken voor Jochem Meyjer, die de 21e weer op gaat treden.
Het is altijd droevig als er iemand overlijdt, hoe oud ook. Maar mooi geschreven, ik zie het driftig roerende lepeltje al voor me. En ik denk dat het fijn is dat je zijn haiku’s nog hebt kunnen laten zien in het Wevershuis. Succes met de drukte! Groetjes, Maartje